ԿԱՐՕՏ
Այս գիշեր կ’ապաւինիմ քեզի,
Հոգիս մերկ կը դնեմ քու առջեւ
Ինչպէս ողջակէզը՝ բագինին վրայ.
Ընդունէ՜ զիս կարօտով մը հի՜ն,
Ու սիրէ՜ նոր հուրով մը ջերմ:
Օտարական մըն եմ այս երկրի վրայ,
Թշուառ անցո՜րդ մը պատահական.
Ընդունէ՜ զիս յարկէդ ներս լուսաւո՜ր,
Ու մխիթարէ՜ տառապած հոգիս:
Գուցէ ճանապարհս շատ երկա՜ր ըլլայ.
Գուցէ երբէք չհասնիմ վաղուան լոյսին.
Գէթ մէկ գիշեր պահէ զիս քեզի մօտիկ,
Ու սիրոյ նոր խաբկանք մը տուր:
Այս գիշեր սիրէ՜ զիս
Անցեալի անհո՜ւն, անկե՜ղծ սիրով...
1985