ԱՅԴ ԵՐԲԷՆ Ի ՎԵՐ

Այդ երբէն ի վեր

Մարդուն խիղճը դարձեր է չարին ընկեր,

Իր նմանին ցաւին, մահուան անտարբեր։

Այդ երբէն ի վեր

Տկարին վիշտը եղեր է լոկ բեռ

Մարդ արարածին արհամարհանքին մէջ տարուբեր։

Այդ երբէն ի վեր

Իրաւունքն ու արդարութիւնը եղեր են փուճ լօզունգներ,

Ամբոխները մոլորեցնող սին ու պատրանաթափ խօսքեր։

Այդ երբէն ի վեր

Մարդուն տառապանքը բնական երեւոյթ է սեպուեր

Ջարդն ու աւերը բնակա՜ն, ցաւալի՜ դէպքեր են եղեր։

Այդ երբէն ի վեր

Կեղեքումը մարդուն, իր նմանին կողմէ՝ անտարբեր,

Այսքան կատաղի ու հեշտ է եղեր,

Փառքի ու դիրքի ձգտող ես-ի մը համար։

Այդ երբէն ի վեր

Այսքան համակերպող, անտարբեր ենք եղեր

Մեր խոցուած, դժբախտ իրականութեան...։

2006