ՏԵՍՔԸ ԳԵՐԱԶԱՆՑ

Կը քալէ փողոցն ի վար

Ոսկեհեր աղջնակը արաբ.

Ծակոտկէն պլուզին

Կը խայտան ստինքները թարմ,

Մեղրամոմի նման շրջագծուած.

Սլացիկ հասակն իր կանացի,

Կու տայ անոր հմայք մը թովիչ,

Կարծես ըլլար դիցուհի մը վաւաշոտ:

Կը քալէ արագ, նժոյգի մը նման,

հաստատ քայլերով,

Ուրախ՝ մարդոց նայուածքներէն՝

իր վրայ գամուած.

Կիսաբաց փէշին արանքէն

Մերթ ընդ մերթ կը խայտան

մերկ սրունքները հոգեհմայ:

Կի´նն է: Ամբողջական, ցանկայարոյց:

Հմայքն ամբողջ տարածած,

Կ’որսայ տղոց հառաչանքները՝

խո՜ր ու երկա՜ր...

Կը մեկնի հեռո՜ւ, ետին թողած

Գերուած սրտեր հալումաշ...:

Գեղեցկութեան մարմնացումը՝ անանձնական,

Յարաշարժ տարերք մը դիւթանքի,

Կի´ն, վերջին ճշմարտութիւնը երկրային,

Քեզի կը խոնարհի հոգիս մարդկային,

Քեզ կը ցանկայ էութիւնս համակ.

Կիʹն, ես գերին եմ հիմա

Քու տեսքիդ գերազանց...:

1986