ՎԵՐՋԻՆ ԳՐԳԻՌ

Աչքերս յառած պատկերիդ,

Անցեալի յուշերը կը տողանցեն

Երեւակայութեանս պաստառէն:

Կը վերյիշեմ մեր սիրոյ ոդիսականը,

Իր այնքան ողբերգական աւարտով՝

Մեր բաժանումով:

Յորդառատ աղբիւրի մը նման,

Տուիր հէք ու տառապած սրտիս՝

Նոր աւիշ ու սլացք:

Հիմա, որ յաւէտ բաժնուած ենք,

Անցեալը զիս կը հալածէ,

Տարտամ ապագայ մը կ’աւետէ:

Ի՞նչ իմաստ այսուհետեւ...

Քուրային մէջ ներկայի

Կը խանձուիմ ես լքուած ու անտէր:

Սիրոյս դառն աւարտով,

Կ’անշքանամ ես ներքուստ,

Մարող պատրոյգի մը նման:

1984