ՆՈՅՆ ԵՐԿՆԱԿԱՄԱՐԻՆ ՏԱԿ

Այս երկնակամարին տակ

Միշտ նոյն աշխարհն է, անփոփոխ,

Նոյն իրականութիւնը՝ կրկներեւոյթ,

Նոյն մարդիկը անզօր, խելացնոր,

Մեծ պարապը՝ միշտ գերիշխող...

Ժամանակները թէեւ նորոգուող,

Հնացած մարդկութիւնն է վերածնող,

Խելքի չեկող ամբոխներն են խելագար,

Կ’երթան միշտ նոյն խոտոր ուղիներով...

Մարգարէներ՝ շա՜տ ու անհամար,

Հերոսներ միշտ անպակաս.

Մեզ պէտք են պատմութեան ջրհեղեղները՝

Կլանող, մաքրող, ու սրբագործող.

Ափսո՜ս, միշտ ա´յդ ալ կրկնուող,

Բայց երբէք չվերանորոգուող...

1990