ՅԱՐՈՒԹԵԱՆ ՇՈՒՆՉԸ...

Եղեռնի 70-ամեակին առիթով

Յարութեան շունչն է ահա,

Ամէնուրեք, աշխարհի տարածքին,

Հայը՝ մէկ հոգի ու մարմին,

Կը վերականգնի կաղնիի նման,

Հաւատքին ու կամքին յենած՝

Արդարութեան,

պահանջատիրութեան կոչերով...:

Ազատութեան ձգտումը ճնշելու,

Անոր ստեղծագործ ոգին մարելու՝

Բոլո՜ր փորձերը կը մնան ապարդիւն.

Քանզի անմահ ժողովուրդի երթն է այն,

Դարաւոր պայքարի, ընկրկումի, սխրանքի,

Փորձ ու փորձութիւններ նուաճած,

Յարատեւութեան ոգեղէ´ն բնազդով...:

Անհաշտ ժամանակները շրջանցելու

Լաւագոյն գրաւականն է հայը.

Վկայ անոր դաժան պատմութիւնը,

Արիւն-քրտինքով մկրտուած նուաճումները...:

Մահուկենաց պահերուն անգամ,

Հայը ստեղծեր է գոյութեան նոր տարերք,

Անշեղ հաւատքով ու պողպատեայ կամքով...:

Ու ահա, եօթանասուն տարիներ ետք,

Վերականգնումի, անմեռ երթի ուխտն է

Դարձեալ, որ կը թեւածէ մթնոլորտին մէջ

Ու կը ցոլայ անոր հոգիէն ներս.

Յարութեան շունչն է ահա, որ

Լուսաւոր ապագայի նոր արշալոյսներ կ’աւետէ...։

Եօթանասուն տարիներու խարխափանքէ ետք,

Կանգնած սեմին՝ նոր հանգրուանի՝

Հաւատքի, կամքի, հաւաքական ոգիի,

Հայը կը քալէ հետքերովը Ապագայի...:

1985