ԱՅՍ ՃԱՄԲԱՆ
Կը քալենք անշնչելի նկուղէն,
Քայքայուած՝ տասնամեայ պատերազմէն,
Խաղաղութեան փարոսին որոնումով.
Մաʹրդկօրէն ապրելու տեսիլքով:
Բայց ժամանակը կ’ընթանայ անխնայ,
Մինչ մենք նոյն տեղն ենք կանգնած...
Կը զոհենք մեր կեանքէն, ոչինչ շահած,
Ոչինչ կը թողունք մեր ետին՝ իւրացուած...:
Ու կը դաւանինք յառաջդիմութիւն,
Տիեզերքի վրայ տիրապետութիւն...
Բայց մեր ճամբան կը քալէ հազարներու
Դիակներուն վրայէն՝ ողջակիզուած...:
Ու դեռ, կը զգենունք մարդկայնութիւն,
Աստուածային պատկերով բնութիւն...
Մինչ մեր խիղճը, վաղուց վաճառքի հանուած,
Իր աստուածները կը շինէ պղծուած...
Այս ճամբան կը տանի
Մեր ինքնակամ կործանումին անկասկած...:
1985